In industriële processen met afvalwater met een hoog zoutgehalte, zoals petrochemische productie, chemische behandeling van steenkool en geconcentreerd hergebruik van pekel, worden hoge concentraties vanSilicaenhardheid ionenis een grote uitdaging. Deze verontreinigingen kunnen ernstige kalkaanslag veroorzaken inomgekeerde osmose (RO) systemen, verkorten de levensduur van het membraan en hebben invloed op de algehele waterterugwinningspercentages.
Om een efficiënte werking van stroomafwaartse membraanfiltratiesystemen te garanderen en de onderhoudskosten te minimaliseren, is het van cruciaal belang om effectieve voorbehandelingsstrategieën te implementeren. Dit artikel onderzoekt de meest betrouwbare technieken voorSilica verwijderingenVermindering van hardheidin afvalwater met een hoog zoutgehalte, met de nadruk op chemische neerslag, membraanfiltratie en hun hybride toepassingen.
Effectief verwijderenSilicaenhardheidAfvalwater met een hoog zoutgehalte vereist een meerstaps zuiveringsproces dat chemische, fysische en membraangebaseerde methoden combineert. Hieronder staan de meest gebruikte technieken in industriële toepassingen:
Kalkontharding is een traditionele maar zeer effectieve methode om zowel de calciumhardheid als het silicagehalte te verlagen. Wanneerlimoen (Ca(OH)2)enmagnesiumchloride (MgCl2)worden toegevoegd, treden de volgende reacties op:
Deze methode is kosteneffectief en ideaal alsvoorbehandelingsstap vóór RO-membranen. Nauwkeurige dosering van chemicaliën en verwijdering van slib zijn echter noodzakelijk om de efficiëntie van het systeem te behouden.
In sommige gevallen, op membraan gebaseerdultrafiltratie (UF)ofmicrofiltratie (MF)Wordt na precipitatie gebruikt om de resterende zwevende stoffen en colloïdaal silica te verwijderen. Deze technologieën helpen de waterkwaliteit te polijsten voordat het de omgekeerde osmose-eenheid binnengaat, waardoor membraanvervuiling wordt voorkomen.
Voor het fijnafstellen van de hardheidsniveaus,ionenwisselaar harssystemenKan worden gebruikt om calcium- en magnesiumionen te verwijderen. Hoewel effectief, is deze methode meer geschikt voor toepassingen met een laag volume of polijsttoepassingen vanwege de harskosten en regeneratievereisten.
Deze voorbehandelingsmethoden worden vaak stroomopwaarts van eenomgekeerde osmose (RO) systeemom de levensduur van het membraan te verlengen en een stabiele permeaatkwaliteit te behouden. Door ze in het zuiveringsproces te integreren, wordt het risico op kalkaanslag verminderd, vooral bij de behandeling van pekel met hoge silicaconcentraties.
Om een betrouwbare werking en een hoge verwijderingsefficiëntie te garanderen, moeten verschillende ontwerpparameters zorgvuldig worden gecontroleerd bij het implementeren van silica- en hardheidsreductiesystemen in afvalwaterzuivering met een hoog zoutgehalte.
Een goede controle van de dosering van kalk en magnesium is van cruciaal belang. Onderdosering leidt tot onvolledige neerslag, terwijl overdosering kan leiden tot verspilling van slib of overtollige reststoffen. Het wordt aanbevolen om geautomatiseerde doseerpompen en real-time feedback van troebelheids- of pH-meters te gebruiken.
Silica- en hardheidsprecipitatiereacties zijn sterk pH-afhankelijk. Het ideale bereik voor het verwijderen van silica met behulp van magnesiumzouten ligt meestal tussen9.5–10.5. Continue monitoring en bijsturing zijn essentieel voor een optimale reactie-efficiëntie.
Door voldoende reactie- en bezinkingstijd te laten, wordt volledige vorming en verwijdering van onoplosbare neerslag gegarandeerd. Dit is vooral belangrijk vóór de membraanfiltratiefasen om snelle vervuiling te voorkomen. Retentietanks of bezinkers met schuine platen kunnen worden gebruikt om de slibscheiding te verbeteren.
Het chemische neerslagproces genereert een aanzienlijke hoeveelheid slib die moet worden beheerd. Ontwatering via filterpers, bandpers of centrifuge helpt de verwijderingskosten te minimaliseren en verkleint de voetafdruk van het systeem.
Het uiteindelijke afvalwater van het verwijderingsproces van silica en hardheid moet voldoen aan de inlaatvereisten van stroomafwaartsRO-systemen. Regelmatige controle van SDI-, geleidbaarheids- en schalingsindices (bijv. LSI) wordt geadviseerd om de membraanprestaties te beschermen.
Het verwijderen van silica en hardheid uit afvalwater met een hoog zoutgehalte is een cruciale stap in het beschermen van stroomafwaartse RO-systemen, het verbeteren van waterterugwinningspercentages en het voldoen aan lozings- of hergebruiknormen. Een goed ontworpen combinatie van chemische precipitatie, membraanpolijsten en operationele controle vormt de ruggengraat van een betrouwbaar voorbehandelingssysteem.
Bij het ontwerpen of upgraden van afvalwaterzuiveringssystemen met een hoog zoutgehalte moeten operators en ingenieurs prioriteit geven aan:
OpGRIMMIG Waterbieden wij een reeks geïntegreerdeRO- en voorbehandelingsoplossingenop maat gemaakt voor uitdagende afvalwateromstandigheden, waaronder hoge TDS-, silica- en kalkaanslagbelastingen. Onze systemen zijn ontworpen voor stabiliteit, weinig onderhoud en langdurige prestaties in industriële omgevingen.
Voor technische ondersteuning of het aanvragen van een offerte op maat, kunt uNeem contact op met ons engineeringteam. We staan klaar om u te helpen met uw volgende project.