Op het gebied van industriële waterzuivering is een constant hoge ontziltingssnelheid cruciaal voor de prestaties van het omgekeerde osmose (RO) systeem. In toepassingen in de echte wereld komen echter vaak onverwachte problemen naar voren. Dit artikel onderzoekt een praktijkvoorbeeld van een RO-project van 200 m³/h in een thermische centrale, waar het systeem een aanzienlijk lage ontziltingssnelheid vertoonde - onder de 90% ondanks dat alle ontwerpparameters normaal leken.
Door dit incident te onderzoeken, hopen we waardevolle inzichten te bieden voor ingenieurs en exploitanten van installaties die met soortgelijke problemen worden geconfronteerd in grootschalige zuiverwatersystemen.
Het oorspronkelijke ontwerp van het RO-systeem was gebaseerd op de behandeling van met kalk onthard water, waarbij de belangrijkste voedingswaterparameters als volgt waren ingesteld: pH 7,0-8,0, hardheid <0.1 mmol/L, and conductivity <500 μS/cm. The expected desalination rate was over 98%.
Tijdens routine-inspecties werden echter verschillende discrepanties opgemerkt:
Deze afwijkingen hadden een aanzienlijke invloed op de prestaties van het membraan. Met name de verhoogde pH en hardheid bevorderden kalkaanslag en verminderden de efficiëntie van de ionenafstoting, wat leidde tot een ontziltingspercentage dat daalde tot slechts 86%.
Als u met soortgelijke problemen wordt geconfronteerd, is het van cruciaal belang om eerst uw realtime waterkwaliteit te vergelijken met de ontwerpspecificaties van uw systeem om vroege waarschuwingssignalen van ondermaatse prestaties te identificeren.
Na het identificeren van de mismatch tussen de werkelijke voedingswaterparameters en de ontwerpspecificaties van het RO-systeem, werd een uitgebreide diagnose gestart om de hoofdoorzaken achter de afnemende ontziltingssnelheid bloot te leggen.
De belangrijkste diagnostische acties waren onder meer:
De bevindingen suggereerden dat het kernprobleem chemische kalkaanslag was als gevolg van onvoldoende voorbehandeling en verhoogde hardheid in het voedingswater. Membraanautopsieresultaten (indien beschikbaar) bevestigden verder aangroei van calciumcarbonaat en magnesiumhydroxide.
Deze diagnose benadrukte het belang van real-time monitoring van de waterkwaliteit en het aanpassen van voorbehandelingsstrategieën om membraandegradatie op lange termijn te voorkomen.
Na een grondige analyse werden verschillende corrigerende maatregelen aanbevolen om de ontziltingsprestaties van het RO-systeem te herstellen en te verbeteren:
Deze acties verbeterden niet alleen de ontziltingssnelheid, maar verlengden ook de levensduur van de membranen, verminderden de uitvaltijd en verbeterden de stabiliteit van het systeem. Voor fabrieken die met soortgelijke problemen worden geconfronteerd, kan het toepassen van deze strategieën meetbare voordelen opleveren en prestatieverlies voorkomen.
Deze casestudy toonde aan dat zelfs goed ontworpen systemen met zuiver water gevoelig zijn voor prestatieverlies als gevolg van over het hoofd geziene inefficiënties in de voorbehandeling, ontoereikende monitoring en onjuist onderhoud. Door middel van systematische diagnose en op maat gemaakte corrigerende maatregelen werden de hoofdoorzaken achter de lage ontziltingssnelheid geïdentificeerd en opgelost.
De belangrijkste conclusies voor industriële exploitanten zijn onder meer:
Door dit operationele inzicht te delen, willen we andere industriële waterbehandelingsprofessionals helpen bij het optimaliseren van hun omgekeerde osmosesystemen. Voor meer ondersteuning of technisch advies op maat, neem gerust contact op metneem contact op met ons team bij STARK Water.